دعاى روز پنجم ماه مبارک رمضان:
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ الْقَانِتِينَوَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ أَوْلِيَائِكَ الْمُقَرَّبِينَ بِرَأْفَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
خدايا مرا در اين روز از توبه و استغفار كنندگان قرار ده و از بندگان صالح مطيع خود مقرر فرما و هم در اين روز مرا از دوستان مقرب درگاه خود قرار ده به حق لطف و رأفتت اى مهربانترين مهربانان عالم.
حدیث یار:
اى خداوند، همچنان كه محمد را قرآن دادى و او را چون علمى بر افراشتى تا راهنماى خلق به سوى تو باشد و به راهنمايى آل محمد راههاى خشنودى خويش آشكار ساختى، پس بر محمد و خاندان او درود بفرست و قرآن را براى ما وسيلهاى ساز كه بدان بر شريفترين منازل كرامت فرارويم، و نردبانى كه بدان به جايگاه امن و سلامت عروج كنيم، و سببى كه بدان رهايى در عرصه رستاخيز را پاداش يابيم و دست افزارى كه بدان از نعيم دار المقام بهشت تمتع جوييم.
ترجمه صحيفه سجّاديه(آيتى) ص : 253
تربيت فرزند :
و امّا مقتضاى غيرت نسبت به اولاد آن است كه از آغاز مراقب احوال هر يك از آنان باشى، و براى پرستارى و پرورش و شيردادن او توسّط زنى شايسته و صالح كه غذاى وى حلال باشد دقّت نمائى. زيرا كودكى كه اعضاء او از شيرى كه از غذاى حرام به هم رسيده رشد كند طبع او به پليديها و ناپاكيها تمايل دارد، از آن رو كه طينت او از آلودگى سرشته شده است. و چون به سر حدّ تميز رسد بايد او را آداب نيكان بياموزى.
و چون اول صفتى كه بر كودك غلبه دارد تمايل به غذاست، بنابر اين بايد آداب خوردن را به وى آموخت به اين نحو كه با دست راست غذا بخورد و در آغاز خوردن بسم اللّه بگويد و از جلوى خود بخورد، و پيش از ديگران دست به طعام نبرد، و به طعام و به كسانى كه غذا می خورند خيره ننگرد، و با شتاب غذا نخورد، و لقمه را نيك بجود، و دست و جامه را به آنچه می خورد آلوده نسازد، و پرخورى را زشت و بد شمارد به طورى كه شكم پرست را نكوهش كند و او را همچون چهارپايان بداند، و كودكى را كه پرخورى نمی كند بستايد، و ايثار در طعام و كم اعتنائى به آن در نظرش محبوب باشد، و به هر غذائى كه فراهم شود و به دست آيد قناعت كند.
سپس به تأديب كودك در امر لباس مبادرت نمايد به طورى كه از روش نيكان و پارسايان بيرون نرود و او را از معاشرت و همنشينى با طفلانى كه به ناز و نعمت و خوشگذرانى و زينت پرورش يافته و خو كردهاند محافظت كند.آنگاه به تربيت اخلاق و افعال كودك بپردازد و در اين راه جدّا بكوشد، زيرا كودك اگر در آغاز زندگى و عنفوان رشد مهمل رها شود و تحت تربيت صحيح قرار نگيرد، غالبا با اخلاق پست و كردارهاى بد بار می آيد، و در نتيجه دروغگو، حسود، لجوج، ستيزنده و گمراه دزد، خائن، بی شرم و فضول، و احيانا منحرف جنسى و مايل به فسق و فجور می شود.
كودك را بايد از كودكان بى تربيت و بد اخلاق دور نگه داشت كه اصل ادب و تربيت همين است. و بايد او را به معلّمى ديندار و صالح سپرد كه قرآن و سخنان نيكان و داستان راستان به وى بياموزد تا محبّت شايستگان در دلش جاى گيرد، و او را از شنيدن اشعارى كه در آنها از فسق و فجور و اهل آن ياد شده بازداشت كه اينها تخم فساد را در زمين دلش می افشاند. و بايد در مقابل سختگيرى معلّم و جور استاد به صبر و سكوت عادت كند و فرياد و فغان نكند و به اين و آن متوسّل نشود كه تحمّل مشقّتها [در راه تعلّم و تكامل] شيوه شجاعان و مردان است.
و سزاوار است كه چون از درس و كلاس فارغ شد به او اجازه بازى و تفرّج داده شود تا دل او نميرد و پژمرده نگردد. و چون اندكى رشد و تميز او بيشتر شد بايد اخلاق نيك و كردار پسنديده به او آموخت و او را از صفات و كارهاى زشت و ناپسند باز داشت تا از حسد و دشمنى و ترسوئى و بخل ورزى و كبر و خودبينى برحذر باشد و از دزدى و حرامخوارى و دروغ و غيبت و خيانت و دشنام و بدزبانى و بيهودهگوئى و مانند اينها پرهيز كند. و به بردبارى و سپاسگزارى و توكّل و خشنودى و شجاعت و سخاوت و راستگوئى و خير خواهى و ديگر خوبيهاى اخلاق و فضائل راغب شود.
و در نزد او بايد نيكان را ستود و بدان و اشرار را مذمّت و نكوهش كرد تا نيكى نزد او محبوب و شر مبغوض گردد.و چون كودك به سنّ تمييز رسيد، بايد او را به طهارت و نماز واداشت، و در بعضى از روزهاى ماه رمضان به روزه داشتن امر كرد، و اصول عقايد و حدود و آداب شرع را به او ياد داد. و چون خلق نيك يا كار پسنديدهاى از او سرزند او را آفرين گفت و پاداش داد و در برابر مردم تحسين كرد. و اگر كار زشتى از او سر زند بار اول بهتر است ناديده انگاشت و به روى او نياورد و وانمود كرد كه كسى جرأت نمی كند كه چنين كارى بكند خصوصا اگر خود طفل در پنهان داشتن آن كوشش دارد، زيرا به رخ او كشيدن ممكن است وى را جرى سازد به طورى كه بعد از اين آشكارا مرتكب آن شود و باكى نداشته باشد. پس اگر دوباره آن كار از او سر زد، بايد در خفا او را عتاب و سرزنش كرد و زشتى آن كار را بزرگ نمود و به او گفت:
مواظب باش كه كسى بر اين كار مطّلع نشود كه در نزد مردم رسوا می شوى. ولى در سرزنش و عتاب نبايد زيادهروى كرد كه اهمّيّت كلام و اثر سرزنش از دلش برود.امّا پدر بايد هيبت خود را در گفتار و در حركات نگه دارد و مادر بايد كودك را از پدر بترساند ( يعنى مادر بايد از هيبت پدر در تربيت كودك استفاده كند. ) و سزاوار است كه از هر كارى كه پنهانى می كند منع شود، زيرا آن را پنهان نمی دارد مگر اينكه معتقد است كه كارى زشت است. پس اگر رها شود به كار زشت عادت می كند. و بايد در راه رفتن و ديگر حركات و افعال به وقار و خوددارى و آرامش عادت كند. و با همنشينان و معاشران خود تواضع و فروتنى نمايد و آنها را گرامى دارد، و گشادهروئى و خوش كلامى را شعار خود سازد، و اطاعت پدر و مادر و معلّم و مربّى و بزرگتر را بياموزد و تعظيم ايشان را بجا آورد و در حضور ايشان بازى نكند
نماز شب ششم ماه مبارك رمضان :
چهار ركعت، در هر ركعت حمد و سوره ملك
ترجمه آیه 284 الی 286 سوره مبارکه بقره :
به نام خداوند بخشنده مهربان
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن خداوند است؛ و اگر ما فى الضمير خود را آشكار كنيد يا پنهانش بداريد، خداوند آن را با شما محاسبه خواهد كرد؛ آنگاه هر كس را كه بخواهد می آمرزد و هر كس را كه بخواهد عذاب می كند؛ و خداوند بر هر كارى تواناست.
پيامبر به آنچه از سوى پروردگارش بر او نازل شده است، ايمان آورده است و مؤمنان هم؛ همگى به خداوند و فرشتگانش و كتابهايش و پيامبرانش ايمان آوردهاند و می گويند بين هيچ يك از پيامبران او فرق نمی گذاريم؛ و می گويند شنيديم و اطاعت كرديم، پروردگارا آمرزش تو را خواهانيم و بازگشت به سوى توست.
خداوند هيچ كس را جز به اندازه توانش تكليف نمی كند، هر كس هر چه نيكى كند به سود او و هر چه بدى كند به زيان اوست؛ خدايا اگر فرمانى را فراموش با خطايى كرديم بر ما مگير؛ پروردگارا بار گرانى بر عهده ما مگذار، چنانكه آن را بر عهده پيشينيان ما گذاردهی ؛ پروردگارا آنچه تاب و توان آن را نداريم بر دوش ما مگذار؛ و ما را ببخش و بيامرز و بر ما رحمت آور، تو مولاى مايی ، ما را بر خدانشناسان پيروز گردان.
